Bijna 13 jaar is het nu geleden dat ik deze site voor het eerst bezocht. Na het eerste contact kwamen we op de lijst voor een reutje uit het eerste nest van Fleur. Er was 1 ander stel voor ons die eerste keuze voor een reu zou hebben. Vol verwachting keken we uit naar de geboorte en daar kwam het verlossende telefoontje. In het grote nest (ik geloof 11 pups in totaal) zaten precies 2 reutjes! De dag dat we Duke op mochten halen brak aan. We hadden stiekem een voorkeur maar hadden geen 1e keuze dus het reutje dat overbleef was de onze. Toen we hem ophaalden was het andere reutje al weg en alsof het zo had moeten zijn, bleek het reutje van onze voorkeur er nog te zijn. Met een euforisch gevoel zijn we intens gelukkig naar huis gereden en wat hebben we genoten de afgelopen 12,5 jaar!
Duke had een broertje dood aan apporteren. Menig bal en stok is met luide plof in het gras beland en daar blijven liggen totdat wij hem opraapte. Ook van zwemmen moest hij niks hebben, water was heerlijk maar voetjes moesten grond blijven voelen.
Maar dan, als ik met mijn hardloopkleren naar beneden kwam, wist hij direct hoe laat het was en stond hij paraat. Jarenlang gingen we er samen 3 keer per week op uit en was hij mijn rotsvaste hardloopmaatje waar ik zo van genoot met zijn gekke bokkensprongen. Prachtige wandelingen hebben we gemaakt en we hebben daardoor plekjes in Nederland gezien die we anders nooit hadden gevonden. Ijzersterk was hij en prachtig om naar te kijken, zo vaak complimentjes over hem ontvangen.
Duke was 2,5 toen onze dochter geboren werd en 2 jaar later volgde onze zoon. Ik vind het een groot geluk als kinderen met honden op kunnen groeien. Duke’s gouden karakter kwam dan op zijn mooiste naar voren. Zo ontzettend zachtaardig en liefdevol speels als hij met de kinderen omging! Allesomvattend is een gesprek dat wij aan de eettafel hadden met onze kinderen. Onze (toen 5-jarige) zoon klaagde dat hij ook een huisdier wilde. Verbaasd was hij toen hij onze opgetrokken wenkbrauwen zag. Toen we daarop veel betekenend naar Duke keken en zeiden dat we juist het allerliefste huisdier van de wereld hadden, was zijn simpele antwoord: “Duke is geen huisdier, Duke hoort bij ons en is een Dijkkamp net als wij”. Treffender dan dat kan ik het niet verwoorden.
Het afscheid afgelopen maandag ons alle 4 dan ook zeer zwaar en het verdriet is enorm groot.
Via deze weg willen we dit prachtige liefdevolle avontuur afsluiten daar waar het ooit begon. Dank jullie wel voor jullie vertrouwen in ons, dat wij bij jullie een prachtige pup mochten kopen en deze mochten grootbrengen. Jullie hebben een prachtige kennel en alle liefde die jullie aan de honden geven resulteert in fantastische Golden Retrievers waarvan wij het geluk hadden de aller-,aller- aller leukste te treffen. De herinneringen zijn van puur goud.
Recente reacties