Mijn naam is Fruity Cutie Beauty van de Loopakker maar ze noemen me allemaal Pomm.
Die Fruity Cutie Beauty van de Loopakker krijg je als je een ras goldenretriever bent, boeit voor mij niet, dus gewoon Pomm.
Mij mama heet Apple en mijn vader heet Bravo van kennel String of Pearls, knappe vent die Bravo.
We hebben allemaal het verhaal van Vajén gelezen met haar Vajennekes.
Was heel spannend maar op het laatst ook wel een beetje zielig.
Vajén is mijn vriendin en we delen alles met elkaar, dat doen meiden nou eenmaal, toch.
Ze heeft mij alles verteld over de Vajennekes.
Ik heb wel getwijfeld of ik er wel aan ga beginnen, wat een gedoe allemaal.
Maar als je de foto’s van de Vajennekes ziet is toch wel heel schattig en ze zijn zo klein en lief.
Voor een tijdje terug voelde ik me heel raar, allemaal kriebels in de buik, leken wel vlinders.
Een keertje s’morgens toen ik mijn brokjes op had en een plasje en poepje moest doen in de speelweide zag ik Gibbs lopen en hij zag mij.
Toch best een leuke vent die Gibbs en hij kan best lief zijn.
Gibbs wist natuurlijk al waar de klepel hing en moest aan mijn billen ruiken.
Ik zeg rustig aan Gibbs eerst moet jij mijn vriend worden en daar moet je heel veel moeite voor doen, Gibbs.
Gibbs kennende, die ging gewoon door en heb hem even een standje gegeven, zo.
Maar de kriebels gingen maar niet weg en werd smoor verliefd op Gibbs.
We hebben dagen samen gespeeld en geravot.
Hij kan wel heeeeel lief zijn en toen gebeurde het, dus, ok.
Baasje was er ook bij, nou mag ik het baasje heel graag maar het had niet gehoeven.
Zo gebeurd, fluitje van een cent, of zo iets, is mensen taal geloof ik.
De tijd ging snel en vroeg me af, wordt ik nou dikker.
Ik ben ook een keertje misselijk geweest en moest toen spugen.
Hoor het vrouwtje nog zeggen, hoort er allemaal bij Pomm.
Aan de aantal brokjes lag het ook niet, want het is telkens de zelfde hoeveelheid.
Effe aan Vajén vragen.
Nou Vajén wist dit wel en heeft me alles verteld.
IK BEN ZWANGER.
Non de pie, das ook mooi, heeft die Gibbs me mooi te pakken maar hij blijft mijn vriend.
Het is wel een heel gedoe zeg dat zwanger zijn, je wordt er dik van en alles begint te groeien.
Een keertje moest ik met het vrouwtje naar de dokter en kreeg zo’n koud ding op mijn buik.
Op een kleine televisie kon je ze zien, wel grappig.
De dokter zij dat er heel veel puppies in zitten, nou daar ben ik mooi klaar mee.
Heb Vajén toen we thuis waren even gevraagd en vertelde dat die er allemaal uit mijn plasser moeten komen.
Dit was een minder bericht en werd een beetje bang, heb die avond niets gegeten.
Toen kwam mijn mama Apple en troosten mij en gaf me heel veel likjes.
Heb die nacht heerlijk bij mama Apple geslapen, binnen in de keuken.
Binnen bij het vrouwtjes is zoooooo gezellig, lekker warm, kort bij de snoepjes en je wordt geknuffeld, heerlijk.
Een keertje mocht ik op de bank van het vrouwtje, maar toen kwam het baasje en was er maar weer gauw afgegaan, mag niet he baasje, weet ik wel maar ik ben zwanger.
Afgelopen vrijdag heb ik de hele dag van die rare steken in mijn buik gehad en was heel onrustig.
Ik dacht wat nu weer, in mijn buik was het net als aan de zee toen we bij Martien en Marion waren.
Het ging maar niet over en heb de hele dag lopen ijsberen.
Toen weer in de keuken en toen weer in het kraamhokje en toen weer op de bank, moest ik direct van af, waar moet ik dan gaan liggen, werd er kriebelig van.
En ja dit heeft wel een paar dagen geduurd, dus vul zelf maar in.
Maandag rond de middag was het dan zover.
5 Jongentjes en 2 meisjes en ik noem ze de POMMEKES.
Namen hebben ze nog niet maar ik ken ze al allemaal.
Ze zijn nog zo klein, vrouwtje zegt dat ze al best groot zijn maar ik vind ze zo schattig en ze ruiken zo lekker.
Zelf was ik wel behoorlijk misselijk na al dat gedoe, dacht in mezelf, nooit meer Gibbs.
Maar het vrouwtje was erbij en dan komt het altijd goed, die vertrouw ik gewoon ze helpt me dag en nacht met de pommekes.
Ze maken het heel goed de Pommekes.
Zo dit was een heel verhaal en ik ga proberen jullie op de hoogte te houden van mijn Pommekes.
Likje van Pomm.
Bijna een weekje oud…..
Morgen zijn mijn Pommekes al weer een weekje oud, wat gaat het snel.
Het is een hele taak als je mama bent, je bent er de hele dag zoet mee.
S’morgens als het baasje gaat werken mag ik even naar buiten, plasje en poepje doen.
Effe kletsen met mijn mama Apple en alle anderen en natuurlijk met mijn vriendin Vajén.
Hoe gaat het Pomm en zijn ze al gegroeid en wanneer mogen wij ze zien, kunnen we ze nu niet even zien.
Ik weet dat ook allemaal niet het is voor mij ook de eerste keer.
Als ze wat groter zijn mogen jullie mijn Pommekes zien maar wel voorzichtig hé.
Ze zijn nog zo klein.
Vrouwtje zegt dat ze goed groeien, de zwaarste weegt al bijna 800 gram.
De jongetjes zijn wat zwaarder als de meisjes.
En Vajén, wat doen jullie zoal de hele dag, zijn jullie nog naar het Maasdal geweest en hebben jullie lekker gerent op het veld en in de sloot geweest en zitten de ganzen nog in de vijver of mochten jullie met de fiets mee.
Ik moet de hele dag bij mijn Pommekes blijven en ze verzorgen maar dat is ook leuk en doe het graag.
Zo nu moet ik weer naar binnen want volgens mij hoor ik ze, hé vriend Gibbs, alles goed, hebben we even snel een likje gedaan.
Altijd als ik naar binnen moet, moet ik eerst gepoetst worden, vrouwtje zegt dat er geen vuil in het kraamhokje mag komen.
Soms let ze even niet op, dan ga ik snel een heel diep gat graven in de tuin, waarom dat weet ik ook niet maar vindt dat gewoon leuk en dan ben je natuurlijk een beetje vies.
Een paar daagjes ben ik een beetje ziek geweest en had een beetje koorts, moest ik van die vieze pilletjes slikken.
Soms is het wel een beetje heet in het kraamhokje, er hangt een heet grote lamp en daar komt warmte van af, is voor mijn Pommekes dat ze geen kou vatten.
Voor mij hoeft dit niet, ze kunnen heerlijk tegen mama Pomm aan liggen, dat is ook lekker warm, toch.
Nu gaat het al weer een beetje beter.
Het eten smaakt me nog niet zo, het vrouwtje trekt alles uit de kast wat ik maar lekker vindt.
Vers gebakken broodjes, vers vlees, brokjes, papjes, macaroni, kip, te veel om op te noemen, lijkt wel of we bij Hans en Anja van petsymotion in Deurne zijn.
Daar zou ik wel weer eens heen willen, daar hebben ze alles maar dan ook alles voor ons en van die lieve kleine konijntjes en heeeeel veel soorten snoepjes, binnenkort hoop ik.
Goed eten Pomm, je moet voor 7 Pommekes eten.
Ik kan toch niet voor 8 keer eten, dat kan ik nooit op, maar ik doe mijn best vrouwtje.
Vrouwtje maakt heel veel kiekjes, vindt ze leuk en die zet ze op Fase book.
Nou weet ik niet wat dat is maar zie het maar het zelfde als ik s’morgens met de dames buiten doe, effe kletsen.
Ik zal jullie een paar van die kiekjes laten zien.
Zo nu ga ik weer voor mijn Pommekes zorgen, ze zullen wel weer honger hebben.
Likje van Pomm.
Weekje 2.
Vandaag zijn mijn Pommekes 2 weken oud.
Nou ik zal jullie vertellen, het gaat uitstekend met de Pommekes.
Ze groeien als kool.
Kijk, zie mij daar nou zitten, ik Pomm, mama, gaaf hé.
Er komt natuurlijk wel meer werk aan de winkel.
Dus ik effen naar buiten en raad gevraagd bij Mams en Vajén.
Die andere meiden weten dat ook wel, maar mama weet het altijd beter en Vajén is mijn vriendin.
Het vrouwtje heeft er allemaal heuveltjes in gemaakt, in mijn kraamhokje, waar is dat voor?
Nou dat is voor, dat jou Pommekes heel sterke pootjes krijgen en als ze wat groter zijn niet raar lopen.
Óooo daarvoor, maar ik vindt het niet lekker liggen al die heuveltjes.
En Pomm, wanneer mogen wij op kraam visite komen?
Zal het vragen aan het vrouwtje.
De volgende dag lag ik lekker te slapen en schrok wakker, zo, daar kwam die bende van achter aan.
Gibbs, Kane, mijn Mams, Lotte, Scrabble, Jillz, Nyah en Vajén.
Ho Ho, effen rustig en liet even mijn tandjes zien.
Dat doen wij honden, dan weten ze, dat het menens is en rustig aan moeten doen.
Vrouwtje zegt, ieder op zijn beurt en zachtjes doen voor de puppy’s.
Grote Kane ging aan het poortje staan, zo van, ik zal het wel eventjes regelen hier.
Hij is zo lief die Kane, maar hij blijft de grote baas dat weet ik wel.
Heel zachtjes steekt hij zijn grote zwarte neus bij mijn Pommekes en ruikt er even aan en dan, geeft hij ze een grote lik, zo die geur zit er aan.
Wat ruiken ze lekker zegt Kane, ik ben ook al eens vader geweest, he Lotte, dat weet je toch nog wel, Lotte.
Lotte zegt niets, maar kwispelt met haar staart en denkt wanneer komen die snoepjes en effen kijken of ik een knuffel kan mee pikken.
Ik ben gek op Knuffels en vooral als ze net gewassen zijn, zegt Lotte.
Zo is iedereen aan de beurt geweest, ze waren er heel lief voor.
Mama Apple was apen trots op haar kleinkinderen , wat zijn ze mooi Pomm, ze lijken een beetje op mij.
Het vrouwtje zegt dat het een homogeen nestje is, weet ik waar die het over heeft, ik vindt ze allemaal super mooi.
Zo, en Vajén wat vindt je er van.
Ze zijn net zo mooi als die van mij, jij hebt er ook zeven, had ik ook of waren het er acht, ik weet het niet meer.
Is zo lullig voor Pomm, het waren er acht maar zeg gewoon zeven, Pomm is toch mijn klets vriendin, toch.
Je doet het goed Pomme, ga zo door.
Zo, de visite is voorbij, de Pommekes moeten weer slapen, allemaal een snoepje, of twee en dan gaan jullie weer naar de speelweide.
Lotte, denkt er aan, knuffel hier laten.
Pffffffffff dat was effen een drukte maar wel heel gezellig, breekt de dag een beetje.
Vrouwtje zegt, als de Pommekes naar achteren gaan naar het speelparadijs dan mogen ze iedere dag op visite komen.
Speelparadijs, wat is dat.
Die avond nog even snel aan Vajén gevraagd.
Vajén zegt dat het speelparadijs helemaal super vet cool is, daar kom je vanzelf achter Pomm.
Kiekjes worden er ook gemaakt, iedere dag, wel leuk ik voel me dan net een ster, honden ster.
Vrouwtje zet ze dan weer natuurlijk op fase book, dan blijven de mensen toch een beetje op de hoogte.
De volgende keer vertel ik over het weekend bezoek wat gaat komen, ik heb er al zin in.
Hoorde van de meiden, dat het heel gezellig is en de Pommekes krijgen dan allemaal een knuffel, gaaf.
Tot week drie.
Likje van Pomm.
Was ik het toch bijna vergeten te vertellen, ze kunnen al bijna zien en horen, ik denk nog een paar daagjes en dan is het zo ver, spannend.
Hier komen de kiekjes.
Weekje 3
Nou is even denken waar zal ik mee beginnen.
Het was me wel weer een week, weekje 3.
Afgelopen week was ik zoals normaal effen in de speelweide bij mijn mam en de rest van de roddelclub.
Wat is het baasje toch allemaal aan het doen, gazon omspitten, de stoep aan het afspuiten komt er bezoek of is het voorjaar in de bol geslagen.
Dat hebben wij honden nou ook altijd in het voorjaar.
Het zonnetje is er weer en de vogeltjes fluiten al weer vroeg in de morgen, alles is dan anders.
Voorjaar noemen ze dat, ok.
Ik heb kleine Pommekes, is dat ook voorjaar?
Een klein beetje wel, zegt mam Apple, in het voorjaar komen er heel veel nieuwe kleine diertjes bij en dan hebben de mama’s en papa’s het net zo druk als jij Pomm.
Nou ik heb het drukker als Gibbs, die doet er niet veel aan, is de hele dag met Vajén aan het ravotten.
Ja dat klopt Pomm. maar als dadelijk ze wat groter zijn helpen wij jou met de Pommekes.
Kijk baasje heeft nieuw gazon gemaakt voor de Pommekes.
Als het zonnetje lekker schijnt mogen de Pommekes naar buiten, ook gaaf, buiten is altijd leuk.
Zo, Zo, Zo, wat is hier aan de hand, verhuizen, waar gaat dat naar toe met mijn Pommekes, vrouwtje.
We gaan naar het speelparadijs vandaag, Pomm.
Ok, dat heb ik van Vajén gehoord en die zij dat het er helemaal geweldig is.
Alles heb ik ingepakt, kleedje, knuffels, snoepjes, drinkbakje en natuurlijk de Pommekes.
Niets vergeten, en daar gingen we.
Óooooooooooo dat ziet er super uit zo’n speelparadijs en wat een ruimte en wat is het lekker warm hier.
Ik weet zeker dat de Pommekes het hier naar de zin zullen hebben en zelf heb ik ook wat meer plaats.
Nou effen terug komen op dat bezoek, ik heb de vorige keer wel gehoord dat er zondag allemaal mensen komen kijken naar mijn Pommekes.
He Vajén, hoe zit dat, Vajén zit in de andere speelweide dus moet even wat harder roepen anders hoort ze me niet.
Dat weet je toch Pomm, dat heb ik je toch verteld, dat zijn allemaal nieuwe mensen die heel graag een van jou pommekes willen hebben.
Wanneer dan, ja Pomm dat duurt nog wel even, maar het vrouwtje legt je dat nog wel uit, OK, OK.
Op zondag morgen was het baasje al heel vroeg bij ons en was aan het rommelen hiernaast, effen kijken wat hij aan het doen is.
Zo, verwacht je bezoek vandaag baasje, ik wist dat al lang van Vajén, maar gewoon nog een keertje vragen, is toch leuk.
Pomm, je moet me niet voor de voeten lopen want over een uurtje komen de mensen al en ik moet ook nog beschuit met muisjes smeren.
Weet je, als er beschuit met muisjes over zijn, krijgen wij er ook een, en die zijn me toch lekker.
Je hoort dat meteen aan zijn stem als hij het meent, ik spreek geen mensen taal maar hoor en weet heel goed wanneer en wat er gebeuren moet, ga maar lekker je gang baasje ik weet al lang wat er gaat gebeuren.
Daar hebben wij de roddelclub voor in de speelweide.
Hoor, ze komen er aan, ik hoor het aan geblaf buiten.
We mogen wel blaffen van het baasje maar niet te lang, vindt hij niet zo leuk, wij wel, doen we hem altijd een beetje pesten.
Nog gauw even alle billetjes van de Pommekes poetsen en laat maar komen die hap.
Wel leuk al die mensen en ze brengen snoepjes mee en ik heb 7 nieuwe knuffels gekregen.
Die ruiken altijd zo lekker, ik heb ze allemaal een mooi plaatsje gegeven.
Ook de kinderen zijn leuk, die kunnen zo lief voor mijn Pommekes zijn en ze zijn er zo zachtjes voor.
Ze hebben ook even gekeken hoe mijn Pommekes pap eten, alle snoetjes zaten onder de pap.
Normaal moet ik dat poetsen maar dat hebben die lieve schatten voor mij gedaan, goed hé.
Wel druk zo’n dag maar wel heel vet-gaaf-cool, zegt het baasje altijd.
Ook Cain en Gibbs en alle meiden van de roddelclub zijn er geweest, gezellig.
Maar aan alles komt een eind.
Kapot was ik, de pijp was helemaal leeg, snel mijn bakje met brokjes en vlees opgegeten en ben heerlijk tussen mijn Pommekes, en de nieuwe knuffels gaan liggen.
Bedankt, deze dag kan niet meer stuk en bedankt voor de leuke reacties van mijn verhaaltjes.
Welterusten
Likje van Pomm.
Kiekjes hebben we natuurlijk ook.
Weekje 4.
Rustig weekje.
Ze groeien als kool, ze wegen allemaal al bijna 3 kilo, veel hé.
Ik geef ze nog elke dag melkje, net zo veel als ze willen.
Ook krijgen ze al geweekte brokjes met vlees en een keer per dag vers vlees, worden ze sterk van, zegt het vrouwtje.
Vorige keer heb ik verteld dat ze al een beetje kunnen horen en kunnen zien, nou dat is wel snel gegaan.
Van die scherpe blafjes en ze lopen al het hele speelparadijs door.
Nu moeten ze leren op het krantje, plasje en poepje doen.
Heb ik en het vrouwtje iets minder schoonmaak uurtjes.
Ze leren snel die Pommekes, er zijn er al bij die het op de bak doen, knap hé.
Op het bakje, Pommekes, zeggen wij dan, wel honderd keer op een dag.
Deze week hebben ze hele vieze pasta gehad, ik weet niet wat het was maar ze vonden het niet lekker.
Effen buiten aan de dames van de roddelclub vragen.
Die wisten dat wel, het is voor de wormpjes zeiden ze, gat ver derrie, mijn Pommekes hebben toch geen wormpjes.
Ja wel Pomm, 3 keer en soms wel vier keer krijgen de Pommekes dat, anders worden ze niet groot en sterk.
Toch komt er wat bij kijken voor een Pommeke groot en sterk is, zo zeg.
Nou, enne, er was nog heel apart bezoek deze week, Dikkie Dik was op bezoek.
Dikkie Dik is al 16 jaar en kent alle hondjes en heeft alle puppy nestjes al mee gemaakt.
Dikkie Dik heeft het vrouwtje een keertje mee gebracht van het werk, ze was nog heel klein en ze was haar moeder kwijt, zielig hé, maar nu woont ze bij ons.
Dit verhaaltje kent iedereen hier bij kennel vd Loopakker en daarom hoort ze bij ons.
Nou, weet je, als de puppy’s een keertje naar hun nieuwe baasjes gaan en die hebben ook een Dikkie Dik dan kennen mijn Pommekes al een Dikkie Dik, slim he.
Want Dikkie Dikkies kunnen soms heel boos worden en krabben, want die hebben heel scherpe nageltje en dat is heel gevaarlijk voor de Pommekes.
Maar onze Dikkie Dik doet dat niet die is heel lief voor de Pommekes, die komt alleen maar even kijken en soms in het mandje slapen als de Pommekes ook slapen.
En weetje wie er nog meer op bezoek was deze week, Vajén, helemaal alleen.
Wat is toch aan de hand Vajén?
Ja Pomm, ik ben loops, of zo iets, maar das niet leuk want normaal ben ik met Gibbs in de kleine speelweide, maar nu kan dat niet omdat hij de hele dag achter mij aan zit, daar wordt ik zo moe van, spelen is leuk, maar die houd maar niet op die kwiebes.
Baasje zegt dat ik net Vajennekes heb gekregen, dus voorlopig niet.
Ik geef daar ook niets om, moet er nog van bekomen, lees mijn verhaal maar dan begrijp je het wel.
He Pomm, weet jij waar Scrabble is, ik heb ze al een paar dagen niet gezien, waar zou die nou zijn.
Vraag het buiten wel even, doeg.
En er was nog meer bezoek deze week.
Rustig weekje, mooi niet.
Baasjes en vrouwtje moesten naar een feestje en iemand moest er oppassen op de Pommekes, samen met mij.
Royke en Daan komen dan vaak maar die konden niet, jammer.
Ach kijk nou toch eens, zeg ik tegen mezelf, een oude bekende, Monique, wat leuk.
Nou dat gaat gezellig worden.
Monique is zo een gezellige kwebbel, die weet heel veel over puppy’s, heeft zelf ook kleine puppy’s gehad, geen nestje maar al iets ouder, snap je.
Jammer dat haar jongste zoontje er niet bij was, hij was een beetje ziek en als je een beetje ziek bent kun je niet met de Pommekes spelen, dan worden die ook misschien ziek en dat kunnen we niet hebben, volgende keer, goed.
Ze is er ook wel eens bij als we naar de show gaan, gezellig.
Ze heeft me goed geholpen die middag, bedankt, je mag nog eens vaker komen helpen en knuffelen, Monique, likje van Pomm.
Nou zou het zo leuk zijn als het zonnetje komt, het is toch lente, dan kunnen de Pommekes naar buiten, dat zou fijn zijn.
We wachten gewoon rustig af, komt goed.
Ik ga nog even het speelparadijs opschonen en alle Pommekes een wasbeurt geven en dan is het al weer tijd voor het eten, ben benieuwd wat we nu weer krijgen.
En we hebben natuurlijk de kiekjes.
Als er nieuwe kiekjes zijn, laat ik het baasje die gewoon er bij zetten.
Vrouwtje heeft ook veel kiekjes en filmpjes op fasebook gezet.
Likje van Pomm en van de Pommekes.
Weekje 5.
In mijn vorige verhaaltje heb ik verteld dat Scrabble een paar daagjes weg is geweest en niemand wist waar ze was.
Nou dat vreemd gedoe gaat hier niet op bij kennel vd Loopakker.
Wij komen alles te weten.
Wij hebben een uitstekend scherpe neus en zijn heel slim, dus daar zijn we ook achter gekomen.
Ik niet, maar de roddeldames en Cain en Gibbs.
Deze week kwam er in de avond een auto aan, die hoorde anders als anders.
Kijk, wij horen heel veel auto’s maar de meeste kennen we uit ons hoofd, maar deze was anders als anders.
EN, wie komt daar op de plaats, Jeannette en Thijs en onze Scrabble, dat is een verrassing.
Hé Scrabble waar ben jij geweest vroegen wij meteen.
Leg ik je later wel uit, ben een beetje moe van de reis.
Ja maar, wij willen het nu weten, nu niet is het antwoord.
Scrabble is altijd een beetje van de directe, nu niet is nu niet, snap je.
Nyah is helemaal door het dollen, ze denkt zeker dat Boucheron er ook bij is, is haar vriend zegt ze.
Jammer Nyah, die moest thuis blijven en op de dames passen.
Jeannette en Thijs zijn echte golden vrienden, net als het baasje en het vrouwtje.
Hadden de handen vol met verrassingen, snoepjes denk ik.
Baasje zegt, je mag ook met lege handen komen, mooi niet, volle handen, wij zijn met heel veel hondjes.
Delen dus, hier moeten we alles delen, behalve alles je Pommekes hebt, mooi toch.
De volgende morgen hebben we toch maar even Scrabble het hemd van het lijf gevraagd.
Na lang vragen kregen we dan eindelijk het antwoord, ze is verliefd.
Scrabble is al eens vaker verliefd geweest en altijd met buitenlanders, ik niet, ik heb Gibbs, hé Gibbs, vriend van me.
Heb hem snel een likje gegeven, vind hij leuk, gaat hij weer een beetje gek doen.
Nou Scrabble daar hoef je niet zo geheimzinnig over te doen dat is heel normaal.
Had je ook vlinders in de buik net als ik bij Gibbs?
Ja, net als jij Pomm.
En hoe ziet hij er uit, kijk als hij knap is, pak ik hem ook een keer, als vriend, snap je.
Dacht het niet zegt Scrabble, hij is van heel speciaal bloed, zegt Jeannette.
En ben je ook verwent daar, net als Nayh.
Ja, alles er op en er aan, Pomm.
Wat vraag jij veel Pomm.
Ja Scrabble, alle meiden zijn een beetje nieuwsgierig en vinden dat leuk hoe het in de golden wereld gaat, dat mag toch wel.
Nou Scrabble, we zullen je even met rust laten, je bent een beetje moe, hé.
Er waren nog meer verrassingen deze week voor de Pommekes.
Een schommel voor de Pommekes.
Eerst dacht ik, dat hebben wij nooit gehad toen wij puppy waren, moderne tijd zeker.
De hele avond heeft het baasje met de schommel zitten knutselen want het moest heel sterk en veilig zijn, zei hij.
Toen hij klaar was moest hij natuurlijk getest worden door mij, mooi niet, het was niet voor mij, ik was te zwaar zei het baasje, OK.
Het was voor de Pommekes.
De Pommekes gingen er meteen op en het was zo schattig om te zien, ze hadden er heel veel plezier mee.
Ik zei wel dat ze heel voorzichtig moesten zijn maar Pommekes luisteren niet en ja daar donderd er al eentje van af..
Ik zeg tegen het baasje, wel veilig hé.
Baasje heeft hem wat lager gehangen en alles ging goed.
Ook hebben we de tunnel in het speelparadijs, gaaf ding, kun je lekker verstoppertje in spelen en een dutje in doen.
Soms kruip ik er zelf ook wel eens in, is wel wat te klein maar ik vind hem super, cool, gaaf.
Kijk wij vervelen ons nooit, dat zien jullie wel.
Met de Pommekes gaat alles heel goed, ze worden al best wel groot.
Ik mag er niet de hele dag meer bij, is niet goed voor de borstjes of tietjes, weet ik hoe die dingen heten.
Soms doet het wel een beetje pijn, ik denk dan in mezelf, niet klagen Pomm, ze hebben het nodig.
Vrouwtje zegt dat de Pommekes zelfstandig moeten worden.
Nou zeg, ik dacht dat ik ze dat allemaal moest leren, dat zei Vajén, geloof ik, effen vragen buiten.
Hé Vajén, hoe zit dat nou met dat opvoeden.
Nou Pomm, dat laat maar aan het vrouwtje over, wij doen het huishoudelijke werk en het knuffelen en het vrouwtje leert ze socialiseren of zoiets, moeilijk woord, effen aan Cain vragen dat is volgens mij de slimste van het stel.
Ja, want aanstaande weekend komen die leuke mensen weer.
Die zullen wel opkijken, ze kennen ze vast niet meer terug.
Heb gehoord dat ze al heel vroeg komen, nou dat wordt vroeg opstaan en weer alles tip top in orde maken in het speelparadijs.
Baasje zegt dat het heel mooi weer wordt.
Gezellig, mogen we weer naar buiten op het nieuwe gras, dat ruikt altijd zo lekker en daar kun je zo heerlijk in rollen.
Deze week zijn we ook al naar buiten geweest met de Pommekes, feest.
Ze moesten wel even wennen, maar ik heb heel veel speelgoed mee naar buiten genomen, dat kennen ze, slim hé.
Vrouwtje heeft er nog geen kiekjes van gemaakt, komt zeker nog.
O, toch wel.
Zo, ben er een beetje moe van, van dit lange verhaal.
Ga even een heerlijk dutje doen met de Pommekes en dan hoop ik maar dat het snel weekend is.
Likje van Pomm en likjes van de Pommekes.
Week 6 en een stukje van week 7.
Druk, heel druk.
De Pommekes zijn al bijna net zo snel als ik.
Als ze s’morgens naar buiten mogen moesten we ze altijd helpen en roepen, Pommekes kom maar.
Maar nu zijn ze al buiten voor je er erg in hebt.
En ja ze kunnen er een zooitje van maken, alles halen ze overhoop die Pommekes.
Brokjes en vlees doen wonderen dat zie ik wel.
Daar kan mijn melkie niet meer aan tippen.
Ze groeien gestaag , weer zo’n moeilijk woord, heb ik van het baasje natuurlijk.
Er zijn al Pommekes bij die al over de 5 kilo zijn, goed hé.
Ze moeten veel wegen en goed gezond zijn zegt het vrouwtje.
Als ze naar de nieuwe mensen gaan, vallen ze altijd een beetje af, hoezo, waarom.
Nou Pomm, alles is nieuw voor ze, nieuw baasjes, omgeving, geluiden, vreemde mensen en ze moeten van alles weer leren, daarom Pomm.
De reutjes zijn het zwaarst en de meisjes zijn een beetje minder.
Ik weet wel hoe dat komt.
Als de Pommekes te eten krijgen van het vrouwtje of het baasje zijn de jongetjes er als eerste bij en de meisjes worden dan altijd een beetje opzij geduwd.
Ik vindt dat niet leuk.
Dit komt dat ik er niet zo vaak meer bij ben, maar heb het vrouwtje even gezegd, dat ze daar goed op moet letten.
Vrouwtje zegt dat ze daar al mee bezig is en had dat ook al lang gemerkt, goed zo.
Het is wel even wennen dat ik niet de hele dag meer bij mijn Pommekes mag zijn, maar begrijp het wel, dat, dat niet meer kan, ze moeten zelfstandig worden zeggen ze, OK.
Als ze buiten zijn zie ik ze natuurlijk en kan ik ze ook knuffelen en in de gaten houden, dat is dan wel weer fijn.
Afgelopen zondag was het een super leuke dag.
Die mensen van laatst waren er weer, dat heb ik jullie verteld.
Het was een super gezellige dag, de Pommekes zijn de hele dag verwent en ik natuurlijk ook en de Pommekes vinden die kinderen zo leuk, kunnen ze lekker mee stoeien en de papa’s en mama’s zaten lekker in het zonnetje.
S’middags zijn we naar Hans en Anja in Deurne, www.petsymotion.nl geweest met al die nieuwe mensen.
Ja, want bij Hans en Anja hebben ze alles voor de Pommekes.
Baasje moest natuurlijk effen uitleggen wat ze niet moeten vergeten voor mijn Pommekes.
Heb natuurlijk wel even het baasje ingelicht voor ze gingen.
Sávonds had ik wel een beetje buikpijn, en was best wel moe, ik denk van al die snoepjes.
Kijk, te veel snoepjes is niet goed en ook niet voor de Pommekes.
Er zijn heel veel kiekjes gemaakt, mooi, dan kan iedereen zien hoe mooi mijn Pommekes zijn.
Baasje zegt dat de hele wereld het kan zien, hoe groot de wereld is, weet ik niet, maar vast heel groot.
Ben al best vaak naar het buitenland geweest op de wereld en dat is heel ver.
Ik heb natuurlijk aan mam en Vajén gevraagd hoe dat gaat als de Pommekes naar de nieuwe mensen gaan.
Ze hebben me alles uitgelegd.
Ik was net als Vajén wel een beetje verdrietig en zal er wel aan moeten wennen, ik mis ze nu al.
Natuurlijk begrijp ik het wel maar het zijn wel mijn Pommekes, en natuurlijk van Gibbs.
Wel fijn als je van te voren weet wat er gaat gebeuren, kun je er langzaam aan wennen, dat dan weer wel, toch.
Ik weet niet wanneer ze gaan maar vrouwtje zegt dat ik ze allemaal mag knuffelen als ze gaan.
We wachten het af, komt allemaal goed, hoop ik.
Als moeder maak je, je toch altijd zorgen, dat weten alle moeders die Pommekes hebben.
Deze week is de dokter geweest en een mevrouw van het Raad van Beheer.
Alle rashonden staan ingeschreven bij het Raad van Beheer zegt het baasje en daar hebben ze heel veel regels.
Mooi voor het baasje maar niet voor mij, ik heb mijn eigen honden regels.
Dus, die mevrouw kwam mijn Pommekes chippen, zeg maar, een nummertje in de hals plakken.
Als er dan een Pommeke kwijt raakt, kunnen ze hem altijd terug vinden, goed hé van die mevrouw.
Dus die mevrouw was weer weg en daar kwam de volgende mevrouw, de dokter.
Kijk, dokters zijn wij niet zo blij mee, pikken met een naald en dat is niet leuk voor de Pommekes.
Maar er was er niet een, die gehuild heeft, goed hé.
Denk dat ze dat van Gibbs hebben, die is ook zo stoer, mijn vriend, Gibbs.
Maar ze was wel heel lief die mevrouw de dokter, ze zei dat alle Pommekes heel goed gezond waren.
Nou, wat dacht jij dan, mijn Pommekes zijn de liefste en de sterkste Pommekes van de wereld.
Morgen is het weer mooi weer voor de Pommekes en voor ons.
De Pommekes krijgen nog iets lekkers voor het slapen gaan en wij een koekje of misschien een broodje.
We gaan heerlijk slapen en morgen weer een nieuwe dag.
Likje van Pomm en likjes van de Pommekes.
Weekje 8.
Schitterend weertje deze week, de Pommekes zijn bijna iedere dag buiten geweest.
Het zonnetje buiten is goed voor de Pommekes, ze zijn al heel groot geworden vindt ik.
Een jongetje is al meer dan 6 kilo, dikke poep zak zegt het baasje dan altijd.
Nee baasje, niet dik, maar het is een gezonde grote kerel, net als zijn vader Gibbs.
Die is ook heel sterk en kan hele diepe gaatjes graven en heel hard rennen.
Soms zijn ze ook wel een beetje stout de Pommekes, hebben ze een stukje van het nieuwe gras stuk gemaakt en een of twee gaatjes gegraven in het gazon, gelukkig was het baasje niet boos maar ik zal er goed op letten, heeft hij zo veel werk aan gehad, het baasje.
Deze week was het studie week voor de Pommekes.
De Pommekes moesten iedere dag op de tafel en baasje heeft heel veel kiekjes gemaakt.
Ja, want de Pommekes moeten leren om heel netjes te gaan staan, in show stand zegt het baasje.
Nou voor mij hoeft dat niet, ik vindt ze ook mooi als ze zitten of liggen.
Nee zegt het baasje, een echte golden behoort netjes te gaan staan en zo kun je alles goed zien, ok.
Baasje zegt dat het ook makkelijk is als ze gekamd en geborsteld moeten worden.
Een Pommeke die ligt, kun je niet kammen, dat is ook weer zo baasje, dan maar oefenen.
Ze hebben het zo door, die Pommekes van mij, hebben ze zeker van mij, ikke Pomm.
Baasje houdt er een bakje met heel lekker vleesje voor, gaat het staartje lekker op en neer, slim hé.
Ook hebben de Pommekes een test moet doen, waar dat nou weer voor.
Effen snel vragen buiten aan de kenners.
Nou Pomm, dat doet het vrouwtje om te kijken of ze iets nog niet goed kennen en dat nog moeten leren, ó zo.
Vrouwtje kent de Pommekes door en door en weet precies waar ze heel goed in zijn en wat voor karakter ze hebben, al weer zo’n moeilijk woord, karakter, zal wel.
Ik vindt ze allemaal heel lief en gezond, zei die lieve dokter, dat is toch het belangrijkste, toch.
Deze week was ik in de speelweide bij de rest van de meidenclub en hoorde iets waar ik een beetje van schrok.
De laatste week!!!!!!
Heb gelijk aan mams, Apple gevraagd.
Ja, zegt mijn mam, Pomm je weet dat de Pommekes een keertje naar de die nieuwe baasjes gaan en dat ze niet altijd hier kunnen blijven en deze week is het dan zover.
Of je daar een beetje buikpijn van krijgt, dacht dat ik er klaar voor was maar dit valt me toch zwaar, mijn Pommekes gaan vertrekken, hoe beroerd is dat.
Vrouwtje riep voor het eten, maar ik hoef effen niets.
Gelukkig heeft mijn vriendin, Vajén me getroost en hebben samen met de Pommekes gespeeld.
Kom Pomm, sterk zijn en een grote meid zijn en ga er voor als een echte Golden.
Heb het vrouwtje gevraagd, wanneer het eerste pommeke naar de nieuwe baasje gaat en wanneer de tweede en de derde of alle zeven, ik moet het weten zodat ik daar rekening mee kan houden.
Vrouwtje zegt dat ze niet allemaal de zelfde dag gaan, kan ze niet verwerken zegt ze en ik al helemaal niet.
Vrouwtje zegt, kom Pomm, gaan we samen even naar binnen en een koekje eten.
Binnen in de keuken is het altijd gezellig, samen met het vrouwtje, kunnen we effen bij kletsen en knuffelen en de bak met knuffels leeg halen.
In de keuken staat altijd een hele grote bak met heel veel knuffels en ik weet precies waar mijn lievelings-knuffel ligt.
Vrouwtje zegt, Pomm, ik heb een verrassing voor je en ik denk dat je daar heel blij van wordt.
Nou kom maar op met die verrassing, dat kan ik nu wel gebruiken.
Als deze week de Pommekes naar de nieuwe baasjes gaan moet jij me daar bij helpen en mag jij Pomm, zeggen welke Pommeke naar het nieuwe baasje gaat.
Dat is lief van je vrouwtje, maar dat weet ik al lang, want toen die mensen er waren heb ik ze heel goed in de gaten gehouden en nu weet ik precies welk Pommeke waar heen gaat.
Heel goed van je Pomm, maar de mensen mogen zelf kiezen en wij geven een advies waarom ze die Pommeke moeten kiezen, ok.
Baasje heeft van alle Pommekes foto’s gemaakt en de mooiste bewaard.
Ik zal ze jullie even laten zien.
Dit is reutje zwart en heet Luca.
Dit is reutje rood en heet Max.
Dit is reutje geel en heet Thomas.
Dit is reutje bruin-blauw en heet Nous.
Dit is reutje leger-blauw en heet Sil.
Dit is teefje blauw-bloempje en heet Bo.
Kijk dit bedoel ik nou, echte Pommekes en staan die Pommekes.
In een weekje geleerd, goed van die Pommekes, hé.
Maar nu het mindere leuke werk.
Vrouwtje heeft dan die dag als de nieuwe baasjes komen heel veel uit te leggen en de nieuwe baasjes moeten heel veel papiertjes in vullen.
Bijna iedere dag zijn er nieuwe baasjes geweest en hebben we afscheid genomen van mijn Pommekes, vrouwtje en ik.
Elke keer als de mensen weggingen kwamen de traantjes, maar we zijn heel sterk geweest, vrouwtje en ik.
Of toch niet, wat een tranen, ik en het vrouwtje.
Hebben we, ik Pomm, vrouwtje en het baasje, 8 weken de billen onder de bibs uit gelopen en gaan toch onze Pommkes vertrekken.
Maar ik Pomm, vrouwtje en baasje zijn sterk en weten dat het goed gaat komen en vrouwtje zegt dat we ze allemaal nog een keertje terug zien, kijk, daar wordt je dan wel weer blij van, had ik net even nodig.
Tranen weg Pomm en sterk zijn.
Ze kregen ook veel cadeautjes van ons, aan alles is gedacht.
Ook de knuffels moesten mee, begreep er niets van, eerst brengen ze een knuffel mee voor de Pommekes en nu moeten we ze weer afgeven.
Effen snel tussen de traantjes en het afscheid door aan Vajén vragen.
Vajén, Vajén, waar is die nou weer, o daar, heeft ze weer een gat gegraven onder de tafel, gekke doos.
Vajén, begrijp jij daar iets van?
Ja Pomm, elk Pommeke heeft zijn eigen knuffel en die neemt hij mee naar zijn eigen plekje bij hun nieuwe baasje.
Zo hebben jou Pommekes hun eigen knuffel altijd bij hun en de knuffel ruikt naar alle broertjes en zusjes en naar jou Pomm.
Zo, das slim, had ik niet aan gedacht, mee nemen die knuffels.
Heb er nog maar een paar meer mee gegeven, we hebben er toch genoeg.
Op het einde van de week waren de Pommekes naar hun nieuwe baasjes en het was heel stil die middag.
Ik lag heerlijk op de tafel in het zonnetje in de speelweide met de meiden.
Slaapje doen, maar vooral uitrusten van die vermoeide week met heel veel traantjes.
Toen, pot-ver-jan-sose-pietjes-nog-aan-toe, ik schrok wakker, ik weet toch zeker dat ik een Pommeke hoor huilen.
Ik sprong van de tafel en zetten het op een blaffen, zo hard als ik kon.
De rest van de roddelclub ging ook blaffen, Cain en Gibbs aan de andere kant deden ook mee.
Dikkie Dik kreeg een dikke staart en sprong 2 meter in de lucht.
Toen kwam het vrouwtje buiten, ó ó.
Normaal wordt ze heel boos als wij zo hard blaffen maar nee, weet je wat ze zei, VERRASSING.
Verrassing, wat verrassing.
Ze liet me er uit en ik als een speer naar het speelparadijs, de mat vloog wel 3 meter verder.
Zie ik dit nou goed, er is nog een Pommeke thuis.
Snap er niets van, heb toch goed geteld, Thomas, Max, Luca, Nous, Jil en Bo, is 6.
Pot-ver-jan-sose-pietjes-nog-aan-toe, ik heb 7 Pommekes.
Ik was zo blij en heb wel honderd keer van binnen naar buiten gelopen, en heb het Pommeke helemaal afgelikt.
Verrassing zij het vrouwtje en dit Pommeke mag blijven en weet je hoe we ze gaan noemen Pomm, MIAMI.
Ok, super mooie naam, vrouwtje.
De rest van de meiden waren inmiddels ook komen kijken en vonden het super gaaf voor mij.
Ben even wat gaan drinken en moest toch even een traantje laten, natuurlijk van blijdschap.
Stom van me, ik en Gibbs heb toch 7 Pommekes, maar was zo druk met de nieuwe baasjes en de knuffels.
Hé Gibbs, sorry Pomm, maar ben wel heel blij voor ons, mijn eerste van de Loopakker nageslacht, daar ben ik super trots op.
S ávonds toen het baasje thuis kwam heb ik hem even helemaal plat geknuffeld.
Zag geen traantje, baasje is een beetje stoer net als Gibbs, maar was wel heel blij voor mij.
Zo zie je maar, het komt allemaal goed in het honden leven van een golden retriever.
Ik ga er heel goed voor zorgen, voor Miami, mijn Pommeke.
Ik hoop dat jullie genoten hebben van mijn eerste zwangerschap.
Likje van Pomm en mijn vriend Gibbs en van alle Pommekes en natuurlijk van de meidenclub en Cain.
Ikke, kleine Pomm.
Lieve lieve Pomm..
Gefeliciteerd lieve meid..en alles komt goed..
En een complimentvoor het baasje..
Echt leuk geschreven Peter..
Knuffel van mij.
Lieve Pomm, gefeliciteerd met de geboorte van je lieve Pommekes, wat een dotjes. Geniet er maar lekker van, want ze groeien als kool, zo snel gaat het.
Ook een compliment aan je baasjes die je zo goed verzorgen en wat een prachtig verhaal Peter! We kijken uit naar het volgende verhaal. Liefs van Bianca en Rene
Hoi Pomm. Wat een gedoe he die verliefdheid en wat de gevolgen daar van zijn. 7 gezonde pommekes!!!
Wel fijn dat Vajen je steunt en jullie ervaringen kunnen delen. En dat Gibbs toch nog je vriend mag blijven..
Laat je maar verwennen door het vrouwtje en alles komt goed.
Liefs Miranda , Gijs en lebber van Noa..
Lieve Pomm en pommekes, wat fijn dat alles zo goed is verlopen en nu mag je genieten van je www-tjes, tja zo’n knapperd als Gibbs kun je toch ook niet weerstaan, groetjes van familie kleeven en Ties
Lieve Pomm
Proficiat hoor met je lieve en mooie Pommekes.
Wat zijn ze mooi…..
We kunnen wel zien dat je een super mama bent.
We zullen vast nog veel foto’s van je kindjes zien……
Lieve Pomm heel veel geluk met je Pommekes en geniet lekker van ze.
Dikke kus van ons allemaal en een poot van Tom en Joris.
Lieve Pomm,
We kunnen niet wachten om jou en je mooie kindjes te komen bewonderen…
We genieten nu al van je foto’s!!
Gr. Peter Margit May en Bo
Hallo lieve Pomm en de Pommekes
Het gaat jullie goed zien wij wel en ja alweer een week oud .kunnen niet wachten om jullie te knuffelen tot gauw
likje voor pomm en knuffels voor de pommekes gr Kees en Minke
wat een leuk stuk weer met prachtige foto,s kunnen je weer trots op zijn.ook de nieuwe eigenaren natuurlijk om zo,n super hondje straks in hun midden te hebben.geniet er nog eenpaar weken van want voor je het weet vliegen ze weer uit!!groetjes van ons allemaalXX
wat een leuk geschreven stuk zeg… wij wensen de nieuwe eigenaren alvast veel plezier met de mupkes… maar dat komt vast goed! groeten uit Malden en poot van Balou
Wat een mooi verhaal ik heb zelf geleidehonden gehad, mijn laatste hond labrador is afgekeurd, 5 allergieën,
kom vast eens kijken als dat kan.
Het ziet er toppie uit compliment.
Gr tonia
hoi lieve mama Pomm.
Wat kun jij leuk vertellen en wat zorg je goed voor je Pommekes ze zijn al groot geworden zeg en knap, net mama en papa.
Ga zo door kusje van Sita en groetjes van Jeanne en Theo
Daaaaag lieve Pommekes we blijven het volgen .XX
Hallo Peter en Annie Pomm en Gibbs en de rest van de Familie.
Even een klein verhaaltje van mij Sil dus
Zo dat was me gelijk een lange reis naar Terschelling, wist trouwens niet waar dat lag.
Toen ik bij mams en paps en mijn broers en zus weg ging moest ik bij mijn nieuwe vrouwtje achter in de auto ,heb wel even gepiept hoor, was wennen maar naar een tijdje had ik mijn plekje gevonden en viel stiekem in slaap .
Mijn baasje kon zo mooi door rijden zei hij .
Halverwege zijn we gestopt want niet ik maar de baas moest plassen ,nou vooruit dan maar ga ik ook maar even samen met het vrouwtje aan de riem over de parkeer plaats.
Poe poe, wat hebben die mensen grote auto’s maar vond ze best mooi en niet eng hoor.
We moesten daarna nog wel een eindje rijden. Op naar Harlingen zei de baas, daar aangekomen rook ik iets wat ik nog niet kon . zee lucht Sil zei het vrouwtje en wat was het daar druk zeg .
Hier gaan we op de boot Sil nog drie kwartier varen en dan zijn we op het eiland en dan ben je Skylger Sil, daar woon je van af nu.
Op de boot en in de terminal kreeg ik veel aan dacht heb zelf kennis gemaakt met het hondje van Carolien Tensen.
Een kleintje, zijn baasje zei dat die bang was voor mij voor grote honden. Nou zeg ik je Ik groot (hi,hi)
Op de Tiger zo heet de snelboot, zat ik bij mijn vouwtje op schoot en een tijdje bij de buurvrouw deze vond mij om op te eten.
Ben deze dag veel op de foto gekomen, zelf bij wild vreemden, ze willen allemaal weten waar ik weg kwam, hoe oud ,en als ik een mannetje of vrouwtje ben, nou ja dat zie je toch zelf wel.
Na een tijdje varen kwamen wij aan op Terschelling, mooi hoor en inderdaad je ruik de zee .
De dochter en zoon kwamen deze dag ook kijken en vonden mij helemaal om op te vreten en al zo groot . heb die dag de straat ook en klein stukje gelopen, om te kijken waar ik mag plassen en zo, maar doe het eerst nog maar ff in de tuin Kees heeft en zand bak gemaakt, zo”n zelfde als bij mams maar dan met zand, hebben ze hier genoeg hoor.
De Eerste nacht ging best goed heb na deze enerverende dag , van half een tot 4 uur geslapen af en toe gepiept maar Kees was dicht bij .
Om vier uur voelde ik mij wat opgesloten in die bench, en heb een keel op gezet. Mocht even naar buiten en heb even geplast. wat gespeeld en toen moest ik er weer in vond dat niet fijn en heb lekker de boel wakker gehouden.
Rond zeven uur zijn de baas en ik op gestaan en is de dag begonnen vind het nu steeds leuker worden in de bench .
Volgens de baas doe ik het best goed . Ben natuurlijk nog wel wat onwennig zo zonder de goede zorgen van Annie en Peter. Die hebben het heel goed gedaan zeggen Kees en Minke.
Want ik heb nog niet een keer in de kamer geplast ga lekker druk binnen bij het zij raam naar buiten piepen en dan laten zei mij snel naar de tuin. Om te plassen en te poepen. Goed hé.
Nou tot zover mijn verhaaltje van de eerste dag op Terschelling. Tot Later . Een knuffel en een likje van Sil, En liefs van Minke en Kees.
Hallo lieve Pomm en Gibbs,
Molly heeft jullie verhaaltje ademloos gevolgd, en ook een traantje gelaten en af toe moest ze lachen..Alleen is ze erg bezorgd over Scrabble <3
Nu begrijpt Molly ook waarom golden Jo, haar vriendje uit de buurt altijd zo gek doet als hij haar ziet en waarom de vrowutjes dan altijd op hem "knotteren" Ze noemen hem dan een scherpe beer, snap ik niet hij is geen beer en ook niet scherp..
Wat fijn om te lezen dat Miami nog even bij mama blijft, knuffel haar maar flink, dan word ze ook net zo lief als mama en oma 🙂
Liefs en een dikke knuffel van Molly Djune… en ow ja ik moet ook een knuffel van mijn baasjes geven <3
Super leuk verhaal…!! Zo blijven we helemaal op de hoogte van de zwangerschap tot de pups naar de nieuwe mensen gaan! Erg leuk om te lezen.!! En heel leuk geschreven.
Poot van Balou en groetjes uit Malden
Lieve Peter en Annie,
Wat een prachtig en ontroerend verhaal heb je geschreven Peter heel mooi!
Heel fijn voor jullie en ook voor Pomme dat waarschijnlijk de knappe zus van Thomas Miami mag blijven.
Wij willen jullie bedanken voor al jullie goede zorgen.De gezellige maanden met de knuffeldagen en het er naartoe leven.Jullie hartelijkheid, warmte en vooral het overbrengen van jullie grote passie over de Goldens.
Wij gaan heel goed voor Thomas zorgen,hij heeft het al erg naar zijn zin en is heel blij.
Wij houden jullie zeker op de hoogte.
Heel veel liefs,
Hans Diana en Bram van Boekel en een likje en pootje van onze lieve schat Thomas
Wauw wat een mooi verhaal… Een echte love story…
Bij het lezen ervan zie je het allemaal voor je.
Heerlijk om weer in die puppy roes te zijn…..Lieve Pomm je hebt schitterende kindjes en voor alle pommekes heel veel geluk , plezier en gezondheid bij jullie nieuwe baasjes.
Lieve Pomm, wat was het leuk om iedere week je dagboek te lezen. Afscheid nemen is nooit leuk, maar weet dat al je Pommekes goed terecht zijn gekomen. Wat fijn dat Miami deel uit maakt van de “roedelclub”. Een compliment aan je baasjes voor dit leuke dagboek! Liefs van Bianca en Rene en een knuffel en poot van Sam
Lieve Peter en Annie.
Wat een prachtig mooi verhaal.We zullen de verhalen wel gaan missen hoor.Erg mooi geschreven.
Superfijn dat Miami nog bij jullie is.Is voor Pomme erg fijn en natuurlijk voor jullie zelf dat verzacht het afscheid misschien iets.
Wij willen jullie bedanken voor de gezellige leerzame knuffeldagen en het ons op de hoogte houden van de puppies en ook voor jullie gastvrijheid,warmte en het overbrengen van jullie passie voor de Goldens.
Thomas heeft een heel fijn nieuw huisje.En heeft het erg naar zijn zin.Hij is erg vrolijk en blij.
We houden jullie zeker op de hoogte.
Heel veel liefs,
Hans Diana en Bram en een pootje van Thomas
Hallo.
Hier Sil van af Terschelling. ben hier al meer dan een week op het eiland.
Was wel een lange reis hoor! .
Eerst 2 en een half uur met de auto richting Harlingen. Daar was het druk bij de boot op de haven , Toen nog driekwart uur met de snel boot,ben helemaal niet zee ziek geweest , toch goed die schommel les bij Annie en Peter. Ze vonden wij allemaal zo mooi ,ik hoorde allemaal ooh en aah, wat ben jij een mooie pup. Er werden zelfs veel foto’s van mij gemaakt.
Aangekomen op het eiland lopend naar mijn nieuwe thuis,(is maar een klein stukje), mocht ik bijna overal rond kijken en snuffelen.
In de bench ( voor mij cel blok zes) vond ik het in het begin niet leuk jankte alles bij elkaar, dat word flink oefen met de baasjes,De eerste nachten mocht ik met het deurtje open slapen. Maar nu gaat het een stuk beter .
Doe mijn plas en poepjes al buiten “goed he”
Ben ook al bij de dierenarts geweest voor de puppy check , daar vonden ze mij een prachtige kern gezonde pup ,met de complimenten aan de fokkers, Annie en Peter dus.
Was wel wat magerder geworden er was een pondje af (maar dat hoort er bij zei Peter)
Maar ben vast wel weer gegroeid want eet nu mijn bak keurig leeg.
Ben met de baas en de vrouw op het hoogste duin geweest zo mooi daar, baasje heeft mij getild ,want mag zelf nog niet klimmen.
Volgende week gaan we naar het strand zeggen mijn baasjes. is hier om de hoek ,heb er zin in. want ik ruik iets aparts ,dat is de zee lucht zeggen ze.
Aan de lijn is ook erg wennen en ga gewoon dom op de stoep liggen en piepen. dan tillen ze mij op (Hi,Hi) .
Ben ook wel eens ontdeugend , zet overal mijn tandjes in .dan hoor ik weer NEE ,en ga er dan gauw aan likken, denk ik slim te wezen. maar ze zien alles.
Vandaag Zondag 3 mei hebben ze mij gewogen was al 8,9 kilo . poeh.poeh .
Nauw dit was even mijn verhaaltje moet weer uit. Gr aan Pomm en Gibbs, Miami , Bo,Luka, Thomas, Max en Nous .En een knuffel voor Peter en Annie en de rest van de Loopakkers.
Gr Sil ,tot Later